در این پژوهش به بررسی سنجش کارایی بازار سهام براساس تحلیل رگرسیون چندک بازده بازار سهام پرداخته است. جامعه آماری پژوهش شامل بورس اوراق بهادار تهران است که اطلاعات شاخص آن طی سال‌های 1394 تا 1401 مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پژوهش از نوع علّی- معلولی بوده و روش گردآوری اطلاعات در بخش ادبیات نظری مبتنی بر مطالعات کتابخانه‎ای و در بخش آزمون فرضیه‎های پژوهش مبتنی بر اسنادکاوی صورت‌های مالی است. روش آماری این پژوهش رگرسیون چندک است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ضریب کارایی بازار در تمامی دهک‌ها بزرگتر از مقدار صفر بوده و به بیان دیگر، بازده شاخص از مقادیر گذشته خود تأثیر می‌پذیرند. از این رو فرضیه کارایی بازار مورد تأیید قرار نگرفت. همچنین نتایج حاصل از برآورد ضریب کارایی در دهک‌های مختلف نشان داد که ضریب کارایی بازار تمایل به کاهش در دهک‌های بالایی دارد. صرف نظر از دو دهک 60 درصد و 90 درصد توزیع بازده که رفتاری متفاوت نشان دادند، می‌توان در کل نتیجه گرفت که ضریب کارایی در دهک‌های بالاتر توزیع بازده، کوچکتر است و از این رو رفتار بازار در دهک‌های بالایی بازده، نشان از کارایی قوی تر بازار در این دهک‌ها دارد.

کارایی بازار رگرسیون چندک بازده سهام.