امنیت غذایی نخستین اصل و از شرط‌های لازم برای حفظ صحت و سلامتی افراد جامعه محسوب گردیده؛ تا افراد بتوانند نقش کلیدی خود را به‌عنوان عنصر اصلی توسعۀ سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایفا کنند(جمینی و همکاران، 1394: 113). با توجه به اهمیت موضوع مطالعه حاضر صورت گرفته است. این تحقیق از نظر میزان کنترول متغیرها، غیر آزمایشی و توصیفی، از نظر روش جمع‌آوری داده‌ها، میدانی و در نهایت از لحاظ قابلیت تعمیم یافته‌ها، از نوع پیمایشی به شمار می‌آید. جامعه آماری تحقیق حاضر را سرپرستان خانواده‌ها در ولایت بلخ تشکیل می‌دهد. روش نمونه‌گیری تحقیق حاضر تصادفی ساده بوده که با استفاده از فورمول کوکران 210 تن انتخاب گردید. نتایج پژوهش نشان داد که عوامل سیاستی- مقرراتی بیشترین تأثیر را بر امنیت غذایی خانواده‌ها در ولایت بلخ داشته و آنچه مسلم است، تدوین و اجرای سیاست‌ها و مقررات حمایتی دولت در راستای افزایش درآمد و به تبع امنیت غذایی خانواده‌ها ضروری است. پس از عوامل سیاستی- مقرراتی، عوامل اقتصادی دارای بیشترین تأثیر بر امنیت غذایی خانواده‌ها در ولایت بلخ بودند. عوامل آموزشی – اطلاعاتی از دیگر عوامل تأثیرگذار بر امنیت غذایی خانواده‌ها بودند. عوامل جغرافیایی یکی دیگر از عواملی بودند که اثر معنی‌داری بر امنیت غذایی خانواده‌ها داشتند. آخرین عامل که ضعیف‌ترین تأثیر را بر وضعیت امنیت غذایی خانواده‌ها در ولایت بلخ داشت، عامل خانوادگی است.

امنیت غذایی تنوع غذایی توزیع درآمد قیمت غذا ولایت بلخ.